Η ιστορία της δίαιτας

Η δίαιτα για την απώλεια βάρους, όπως την ξέρουμε σήμερα, έχει τις ρίζες της στη βικτωριανή εποχή, καθώς στην αρχαιότητα, ο περιορισμός της τροφής είχε την έννοια της βελτίωσης της πνευματικής και σωματικής υγείας.
Η δίαιτα για λόγους αισθητικής, με στόχο την απώλεια βάρους κάνει την εμφάνισή της στο 19ο αιώνα και αποκτά άμεσα πολλούς οπαδούς στα υψηλότερα κοινωνικά στρώματα (τα χαμηλότερα πεινούσαν ούτως ή άλλως). Ας δούμε λοιπόν μερικούς από τους πιο ασυνήθιστες και ανθυγιεινές πρακτικές που ακολουθούσαν.

Φτου… ξελευθερία
Στις αρχές του 20ού αιώνα, ο αμερικανός Χόρας Φλέτσερ καθιέρωσε τη δίαιτα δια του… πτύειν. Ο Φλετσερισμός, όπως αποκαλούταν, προωθούσε την ιδέα του να γεμίζει κανείς το στόμα του με τροφή, να μασάει έως ότου απορροφηθούν τα «καλά στοιχεία». Όπως έλεγε, κάθε μπουκιά έπρεπε να μασηθεί τουλάχιστον 700 (!) φορές οπότε μάλλον το γεύμα ήταν μια full time απασχόληση. Παραδόξως, η μέθοδος ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη και είχε διάσημους οπαδούς, όπως ο Φράντς Κάφκα και ο Χένρι Τζέιμς. Ποιος ξέρει, πιθανόν ο Κάφκα να τη χρησιμοποιούσε ως έμπνευση για κάποια από τα εφιαλτικά του διηγήματα…

Ταινία έχεις παιδάκι μου;
Η γνωστή έκφραση για όποιον τρώει ασταμάτητα αναφέρεται σε συγκεκριμένο παράσιτο, την ταινία, το οποίο αναπτύσσεται συνήθως στα βοοειδή. Ωστόσο, στις αρχές του 20ού αιώνα, μια ολόκληρη δίαιτα είχε βασιστεί επάνω του. Πιο διάσημη οπαδός της, η μεγάλη υψίφωνος Μαρία Κάλλας.
Η διαδικασία αφορούσε την κατάποση του παρασίτου σε μορφή… χαπιού. Όταν η ταινία φτάνει στα έντερα, αρχίζει να απορροφά τροφή και να ωριμάζει, με αποτέλεσμα ο φορέας να χάνει βάρος, σε συνδυασμό με ανεπιθύμητες παρενέργειες, όπως η διάρροια, αλλά και σοβαρές αρρώστιες.
Από τη στιγμή που ο φορέας έφτανε στο επιθυμητό βάρος, έπαιρνε αντιπαρασιτοκτόνο, με την ελπίδα να θανατωθεί η ταινία. Μετά, έπρεπε να την αποβάλλει δια της… φυσικής οδού, πράγμα εξόχως δύσκολο δεδομένου ότι σε πλήρη ανάπτυξη, το σκουλήκι φτάνει τα 9 μέτρα. Από την άλλη, τι είναι ο πόνος μπρος στα κάλλη, ε, Μαρία Κάλλας;

Αρσενικό και στρυχνίνη!
Τα φάρμακα και τα χάπια για την απώλεια βάρους έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλή στα τέλη του 19ου αιώνα. Ωστόσο, οι «συνταγές – θαύματα» της εποχής περιείχαν συχνά επικίνδυνα συστατικά, όπως το αρσενικό και η στρυχνίνη.
Τα εν λόγω σκευάσματα διαφημιζόταν ότι επιταχύνουν το μεταβολισμό, όπως οι αμφεταμίνες. Η ποσότητα αρσενικού στα χάπια, αν και μικρή, ήταν σχετικά επικίνδυνη ενώ πολλοί λάμβαναν μεγαλύτερη, σε σχέση με τη συνιστώμενη, δόση, κινδυνεύοντας να δηλητηριαστούν. Επίσης, πολλές φορές το αρσενικό δεν αναγραφόταν καν στα συστατικά, λόγω και του χαλαρού πλαισίου της εποχής…

Ξίδι για το… χρωματάκι
Ένας από τους «πρωτεργάτες» της δίαιτας, με την μορφή που τη γνωρίζουμε σήμερα, δεν είναι άλλος από το Λόρδο Βύρωνα. Στις αρχές του 1800, ο φιλέλληνας ποιητής «λανσάρισε» τη δίαιτα του ξιδιού, που περιλάμβανε καταπόσεις μεγάλων ποσοτήτων αλλά και γεύματα με πατάτες -βουτηγμένες φυσικά στο ξίδι. Η εν λόγω διατροφή είχε παρενέργειες, όπως διάρροια και στομαχικές διαταραχές, αλλά ήταν ιδιαίτερα διαδεδομένη στους ρομαντικούς ποιητές που ζήλευαν το αδύνατο κορμί και την χλωμάδα του.

του Γιώργου Φλώκα
in 2 life
i-diadromi.gr

Η ιστορία των διακοπών

istoria-diakopon
Οι πρώτοι καλοκαιρινοί παραθεριστές της Ιστορίας, τα μπαιν-μιξτ της Αττικής, τα rooms to let και ο παραθεριστικός τουρισμός, όπως εξελίχθηκε ανά τους αιώνες.
Ποιοι ήταν οι πρώτοι άνθρωποι στην Ιστορία που καθιέρωσαν τις καλοκαιρινές διακοπές; Πότε προσφέρθηκε το πρώτο τουριστικό πακέτο και γιατί στην Ελλάδα θεωρούνται τόσο «ιερά» τα μπάνια του λαού; Επιχειρούμε μια βουτιά στην ιστορία των καλοκαιρινών διακοπών και των ταξιδιών αναψυχής, μιας ανάγκης τόσο παλιάς όσο και η ανθρωπότητα.

Οι εκδρομές των αρχαίων

Πολλούς αιώνες πριν ακουστεί για πρώτη φορά η λέξη «τουρίστας» στην ανθρωπότητα, οι αρχαίοι πολιτισμοί είχαν αγκαλιάσει την αξία του ταξιδιού, από την στιγμή που ανακαλύφθηκε ο τροχός και το χρήμα. Από τα εμπορικά ταξίδια της Μεσοποταμίας ξεκινά μια παράδοση χιλιετηρίδων, που φυσικά δεν άφησε ασυγκίνητα τα ιδιαζόντως ανήσυχα πνεύματα των αρχαίων Ελλήνων.
Μπορεί να μην είχαν «θεσμοθετηθεί» οι καλοκαιρινές διακοπές, αλλά οι αρχαίοι ημών έβρισκαν πάντα αφορμές να εκδράμουν προς υπαίθρια θέατρα, θρησκευτικές τελετές, μαντεία και ιερατεία, φημισμένα ιατρικά κέντρα όπως το ασκληπιείο της Κω, θερινούς αγώνες και τελετές, με αποκορύφωμα φυσικά τους Ολυμπιακούς Αγώνες. Από τότε ωστόσο τίθεται και ο ταξικός χαρακτήρας των ταξιδιών, αφού μόνο τα μέλη των υψηλότερων κοινωνικών τάξεων είχαν την δυνατότητα να ταξιδέψουν.

Οι ρωμαϊκές εξοχικές κατοικίες

Αυτοί στους οποίους χρωστάμε την καθιέρωση της έννοιας των καλοκαιρινών διακοπών είναι οι αρχαίοι Ρωμαίοι. Από τον 2ο π.Χ. αιώνα, οι εξοχικές κατοικίες των ρωμαίων αριστοκρατών αποτελούσαν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής της «υψηλής κοινωνίας». Μάλιστα, υπήρχαν οι παραθαλάσσιες εξοχικές κατοικίες, που προτιμούνταν την άνοιξη, και οι ορεινές εξοχικές κατοικίες, που προτιμούνταν τα καλοκαίρια, κυρίως για να αποφεύγονται οι ορδές λαϊκών στρωμάτων στις ακτές. Η περιοχή της Νάπολης υπήρξε αγαπημένο θέρετρο των Ρωμαίων.
Όπως αναφέρει σε σχετική του ανάλυση στο «Βήμα» ο καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας κ. Μιχάλης Τιβέριος, «η εξοχική κατοικία αντιπροσώπευε την έννοια του otium (= σχόλη, ζωή στο ύπαιθρο) σε αντιδιαστολή προς την έννοια του negotium (= καθήκον, πολιτική δραστηριότητα)». Διηγείται μάλιστα μια ιστορία από την Ρώμη της αρχαιότητας: «Όταν κάποτε ο Πομπήιος επισκέφθηκε την έπαυλη του Λούκουλλου, είπε στον Λούκουλλο ότι έχει μια έπαυλη καταπληκτική για το καλοκαίρι αλλά εντελώς ακατάλληλη για το χειμώνα. Τότε εκείνος του απάντησε ότι δεν διαθέτει λιγότερο μυαλό από τους γερανούς και τους πελαργούς για να μην αλλάζει τόπο διαμονής ανάλογα με την εποχή». Σύμφωνα με τον ίδιο καθηγητή, δεν ήταν λίγοι εκείνοι που έχτιζαν τις παραθαλάσσιες βίλες τους κυριολεκτικά στην άκρη της θάλασσας, έτσι ώστε να μπορούν να ψαρεύουν από την κρεβατοκάμαρά τους. Οι δε παραλίες της Ιταλίας μετατρέπονταν σε σκηνικά ρωμαϊκών… «οργίων», όπου οι άνδρες περνούσαν τις «διακοπές» τους με γυναίκες ελαφρών ηθών.

Ετοιμάζοντας ταξίδι… στον Μεσαίωνα

Από το τέλος των ρωμαϊκών χρόνων, μέχρι την Αναγέννηση και τις απαρχές του 19ου αιώνα, το ταξίδι συνέχιζε να παραμένει προνόμιο των υψηλών τάξεων. Τα θρησκευτικά ταξίδια και οι επισκέψεις σε ιαματικές πηγές ήταν οι δημοφιλέστερες καλοκαιρινές «διακοπές», αλλά καθιερώθηκε και ο θεσμός του «Grand Tour», των ταξιδιών που επιχειρούσαν οι γόνοι αριστοκρατών γυρίζοντας ολόκληρο τον τότε γνωστό κόσμο (της Ελλάδας φυσικά περιλαμβανομένης, εξαιτίας της κλασικής της παράδοσης). Το «Μεγάλο Ταξίδι» δεν ήταν υπόθεση αμιγώς καλοκαιρινή, καθώς συχνά διαρκούσε περί τα τρία χρόνια και είχε ως στόχο όχι την αναψυχή αλλά την διεύρυνση των οριζόντων.

Οι πρώτοι τουρίστες

Τα πάντα αλλάζουν όταν στην ζωή της ανθρωπότητας μπαίνει η ατμομηχανή. Από τις αρχές του 19ου αιώνα, τα τρένα και τα ατμόπλοια κάνουν τα ταξίδια ασφαλέστερα και τα αστικά στρώματα μπαίνουν στο παιχνίδι των διακοπών. Σημαντικός «σταθμός» της Ιστορίας του τουρισμού είναι η ίδρυση από τον Thomas Cook του πρώτου ταξιδιωτικού πρακτορείου, που αναλάμβανε να πουλήσει πακέτα διακοπών, περιλαμβανομένων μετακινήσεων αλλά και κουπονιών διαμονής. Το ημερολόγιο έδειχνε 5 Ιουλίου του 1841, ημερομηνία γέννησης της λέξης «τουρίστας» (από την αγγλική λέξη «tour»).

Στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, οι σιδηρόδρομοι φέρνουν και την αμερικανική αστική τάξη στις παραλίες, για λόγους υγείας και ξεκούρασης. Ωστόσο, το θρησκευτικό στοιχείο επικρατεί, καθώς οι σημαντικότερες παραθεριστικές δομές είναι εκκλησιαστικές και αναλαμβάνουν να προστατεύσουν τον αθώο και ιερό χαρακτήρα των καλοκαιρινών διακοπών, μακριά από καταχρήσεις και σεξουαλικά θέλγητρα, ώστε ο παραθερισμός να μην συνοδεύεται με… ένοχες συνειδήσεις, όπως αναφέρει η αμερικανίδα ιστορικός Cindy Aron, που συνέγραψε μεταξύ άλλων την «Ιστορία των Διακοπών».
Όπως αναφέρει σε συνέντευξή της πάντως, υπάρχει ο εξής στερεοτυπικός διαχωρισμός μεταξύ ευρωπαϊκής και αμερικανικής θεώρησης της θερινής ανάπαυλας: «Οι Ευρωπαίοι δουλεύουν ώστε να μπορέσουν να πάνε διακοπές. Οι Αμερικάνοι πάνε διακοπές ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν στη δουλειά».

Όταν κλείνουν τα σχολεία

Η θρησκευτική σφραγίδα φιγουράρει και στον θεσμό της παιδικής κατασκήνωσης. Η πρώτη επίσημη θερινή κατασκήνωση για παιδιά ιδρύθηκε στην Ζυρίχη στα μέσα του 19ου αιώνα από έναν επίσκοπο, ενώ στην συνέχεια υποστηρίχθηκε από τον θεσμό του προσκοπισμού, δημιουργώντας μία σταθερή εναλλακτική για την σχολική ανάπαυλα.
Όσο για την τελευταία, επικράτησε για διαφορετικούς λόγους σε κάθε χώρα – στις ΗΠΑ για παράδειγμα, σύμφωνα με ιστορική αναδρομή του περιοδικού Time, η καθιέρωση των καλοκαιρινών διακοπών στα σχολεία συνδέεται με την ανάγκη των παιδικών χεριών στις αγροτικές εργασίες του καλοκαιριού. Σήμερα, φυσικά, οι σχολικές διακοπές έχουν καθιερωθεί ως δικαίωμα των παιδιών στην πνευματική ξεκούραση, αν και η διάρκεια του σχολικού έτους παρουσιάζει σημαντικές αποκλίσεις από χώρα σε χώρα – σε ορισμένα ασιατικά κράτη για παράδειγμα διαρκεί 48 ολόκληρες εβδομάδες, την ίδια στιγμή που στην Ελλάδα το καλοκαιρινό «ραχάτι» έχει καθοριστεί στους τρεις μήνες. Δείτε εδώ την σχετική λίστα με τις καλοκαιρινές διακοπές ανά κράτος.

Τα καλοκαίρια του 20ού αιώνα

Η κοινωνική ελίτ συνεχίζει να απολαμβάνει το μεγάλο μέρος της πίτας των καλοκαιρινών διακοπών μέχρι και τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τότε είναι που επιχειρείται ο εκδημοκρατισμός του τουρισμού, σύμφωνα με την Γαλήνη Μουτάφη, καθηγήτρια και συγγραφέα του βιβλίου «Έρευνες για τον τουρισμό στην Ελλάδα και την Κύπρο». Όπως δηλώνει σε μια ενδιαφέρουσα έρευνα του Έθνους, «μέχρι τότε διακοπές έκαναν μόνο μέλη της ελίτ, κυρίως άνδρες, διότι ο τουρισμός προϋπέθετε χρήματα, πολιτισμικό κεφάλαιο και γνώσεις. Σημαντικοί παράγοντες που ώθησαν τον παραθερισμό ήταν η ανάπτυξη των μέσων μαζικής μεταφοράς, η αύξηση της κινητικότητας των ανθρώπων, η αύξηση του εισοδήματος, η μείωση της εργάσιμης εβδομάδας, τα εργασιακά δικαιώματα (σύνταξη) κ.ά. Με φορείς πρώτα τη μεσαία τάξη και στη συνέχεια τα κατώτερα στρώματα, με τη συμμετοχή γυναικών, οι οποίες άρχισαν »καθυστερημένα» να ταξιδεύουν, ο τουρισμός μετά τον πόλεμο αποκτά νέο περιεχόμενο».
Στην ίδια έρευνα, γίνεται λόγος για τον νόμο 4377 του 1929, στον οποίο δόθηκε σημασία στη βελτίωση των ξενοδοχειακών παροχών, ενώ την ίδια περίοδο, ελληνικές Τράπεζες πρόσφεραν σε πελάτες τους βραχυπρόθεσμες οικονομικές διευκολύνσεις υπό τη μορφή δανείων και επιδοτήσεων για τη δημιουργία ξενοδοχειακών καταλυμάτων.
Την πορεία του τουριστικού κινήματος ανακόπτει φυσικά ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος που ακολουθεί. Αμέσως μετά, στην Ελλάδα ο τουρισμός θεριεύει και αποφασίζεται να αξιοποιηθούν τα θέλγητρα των νησιών, που έχουν μείνει ανεκμετάλλευτα και παρθένα ως την δεκαετία του ’50. Κάπου εκεί αρχίζει και ο «μύθος» του Ζορμπά και τα κλισέ που παραδοσιακά αποτελούν την βασική γραμμή της τουριστικής προώθησης της χώρας.

Τα μπάνια του λαού

Παράλληλα με την έλευση των ξένων τουριστών στη χώρα, που σήμερα αποτελεί την «βαριά βιομηχανία» της χώρας, οι Έλληνες αναπτύσσουν τις δικές τους καλοκαιρινές συνήθειες.
Η παραλία θεωρείται αυτονόητο δικαίωμα της θερινής καθημερινότητας των πολιτών, σε τέτοιο βαθμό που ο Ανδρέας Παπανδρέου επικαλέστηκε τον σεβασμό στα «μπάνια του λαού», αρνούμενος να καταφύγει εσπευσμένα στις κάλπες στα τέλη των ‘80s. Φυσικά, η εξόρμηση του λαού στις παραλίες ήταν μια ιστορία πολύ παλαιότερη. Τον Μεσοπόλεμο, για παράδειγμα, γίνεται το σημαντικότερο «άνοιγμα» το οποίο επιτρέπει στα πλήθη να συγχρωτιστούν στις ακτές. Διαβάστε για παράδειγμα τι ανέφερε το περιοδικό Πάνθεον σε έκδοση του 1936 για τις περίφημες «μικτές» παραλίες μπαιν-μιξτ:

«Τώρα επεκράτησε παντού να γίνωνται μπαιν-μιξτ και πρέπει ο άνδρας να είναι προσεκτικός απέναντι των γυναικών και να μην προκαλή με τη στάση του επεισόδια, που μπορούν νάχουν δυσάρεστες συνέπειες. Επειδή οι γυναίκες είναι αναγκασμένες να δείχνουν μέλη του σώματος, που εις άλλες περιστάσεις είναι κρυμμένα, δεν πρέπει να παρατηρούμε εκείνες που λούζονται μαζί μας με τέτοιο τρόπο, ώστε και αυτές να τις ενοχλούμε και μεις να φαινώμαστε κακοαναθρεμμένοι. Δεν απαγορεύονται δε μόνον οι ενοχλήσεις με τα μάτια και οι χειρονομίες, αλλά και κάθε άλλο που δυσαρεστεί τις ξένες κυρίες. Το μπανιερό του ανδρός πρέπει να είναι σεμνό και να μη αναγκάζει τις κυρίες να γυρίζουν το βλέμμα αλλού. Αλλά και οι κινήσεις των λουομένων πρέπει να είναι προσεκτικές. Συμβαίνει πολλές φορές να προκαλή την αηδία μία απρόσεκτη κίνηση και να προκαλή σχόλια που δεν είναι κολακευτικά».
Τις παραθαλάσσιες συνήθειες του λαού παλαιότερων δεκαετιών παρακολουθούμε και σε σπαρταριστές ασπρόμαυρες κωμωδίες, όπως για παράδειγμα στην θρυλική «Θεία από το Σικάγο», που συνοδεύει τις ανιψιές της στην Λούτσα, με τον μπαμπά τους να επιβάλλει στρατιωτική συμπεριφορά στις λουόμενες κόρες του, ή σε σκηνές όπως τα αμμόλουτρα της κινηματογραφικής μητέρας του Κώστα Βουτσά και την άλωση παρθένων νησιών από τουριστικούς καρχαρίες στις «Γοργόνες και Μάγκες».

Ο εν Ελλάδι παραθερισμός ως σήμερα

Στις επόμενες δεκαετίες, ελληνικό καλοκαίρι σημαίνει νησιά, rooms to let και greek kamaki, αλλά και διακοπές διαρκείας για κάθε οικογένεια. Τα πιο λαϊκά στρώματα επιλέγουν τα πατρικά τους σπίτια, τα χωριά τους ή τα φθηνά δωμάτια σε παραθαλάσσια θέρετρα για όλο το καλοκαίρι. Τα νησιά γνωρίζουν δόξες χάρη στο διεθνές jet set που τα επισκέπτεται, ιδιαίτερα στις δεκαετίες του ’60 και του ’70, οπότε και οι παγκοσμίου φήμης έλληνες κροίσοι φιλοξενούν διάσημους αστέρες. Οι πιτσιρικάδες της πόλης κατηφορίζουν προς τις κοντινές παραλίες, στοιβαγμένοι σε λεωφορεία, ενώ το ελληνικό κράτος θεσπίζει και τα κουπόνια κοινωνικού τουρισμού, μία ακόμη ένδειξη του αυτονόητου χαρακτήρα που έχουν πάρει οι εν ελλάδι διακοπές ως δικαίωμα.
Τα πράγματα αλλάζουν όσο ανεβαίνει το βιοτικό επίπεδο και όσο οι Έλληνες βρίσκουν διεξόδους, χάρη σε φθηνά αεροπορικά εισιτήρια και αξιοποίηση «χειμερινών» αργιών, σε προορισμούς του εξωτερικού. Έτσι, τα καλοκαιρινά τους ταξίδια διαρκούν λιγότερο, ενώ αναπτύσσονται περισσότερο οι εξειδικευμένοι τομείς τουρισμού (θρησκευτικός, εναλλακτικός, φυσιολατρικός, τρίτης ηλικίας, αγροτουρισμός κ.ο.κ.) Και μπορεί τα τελευταία χρόνια, οι έρευνες να κάνουν λόγο για αυξανόμενα ποσοστά όσων, λόγω κρίσης, δηλώνουν πως δεν θα κάνουν καθόλου διακοπές, αλλά οι εξορμήσεις στις κοντινές παραλίες επανέρχονται στο προσκήνιο, ενώ τα καταλύματα των νησιών γεμίζουν και πάλι ασφυκτικά με ξένους τουρίστες.
_________________

~ Γιώργος Κόκουβας

Πηγή: in2life.gr

Το διαβάσαμε από το: Η Ιστορία των διακοπών: Πώς ξεκίνησαν όλα http://thesecretrealtruth.blogspot.com/2016/06/blog-post_894.html#ixzz4C26ez5gQ

Μετά την Σμύρνη, συνωστισμός και στο Ζάλογγο

Κυκλοφορεί από τις Εναλλακτικές εκδόσεις το νέο βιβλίο του Γιώργου Καραμπελιά «Συνωστισμένες στο Ζάλογγο – Οι Σουλιώτες, ο Αλή πασάς, και η αποδόμηση της ιστορίας», όπου παρουσιάζει – και αντικρούει όλα τα μυθεύματα της κατεστημένης ιστοριογραφίας για το Σούλι και τους Σουλιώτες.

Τηλεοπτική εκπομπή για το θέμα (Συζήτηση του Γ. Καραμπελιά με τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο του Συλλόγου Φίλων Σουλίου, κ.κ. Λ. Τζαβέλα και Γ.Μπανίκα) μπορείτε να παρακολουθήσετε στον παρακάτω σύνδεσμο

http://ardin-rixi.gr/archives/2900

Στον βαθμό που αναπτύσσεται και εδραιώνεται η «αποδομητική» ιστορική σχολή, θα πρέπει να αναμετρηθεί και με το αγωνιστικό/ανταγωνιστικό στοιχείο των προεπαναστατικών και επαναστατικών χρόνων. Θα πρέπει να «απομυθοποιηθεί» το κρυφό σχολειό, η 25η Μαρτίου, η Τριπολιτσά, τα Ορλωφικά, η ίδια η «κλεφτουριά»…

…να αποσιωπηθούν ή να υποβαθμιστούν τα επαναστατικά γεγονότα τα οποία προηγούνται της Επανάστασης. Διότι αυτά ακριβώς καταδεικνύουν πως η αφετηρία της δεν ήταν αποκλειστικώς οι λόγιοι και η «γαλλική Επανάσταση». μια άλλη αποφασιστική συνιστώσα υπήρξαν οι ένοπλες συσσωματώσεις των Ελλήνων, από τον Κροκόνδειλο Κλαδά, τον 15ο αι., έως τους Σουλιώτες, τους Μανιάτες, την κλεφτουριά. Κατ’ εξοχήν, δε οι Σουλιώτες καταλαμβάνουν κεντρικό ρόλο, εξ αιτίας του μακρόχρονου αγώνα τους, επί δύο αιώνες, ενάντια στους Τούρκους και της συμμετοχής τους στην Επανάσταση.

Η αποδομητική σχολή επιχειρεί, λοιπόν, να καταδείξει, αν χρειαστεί, και δια του βιασμού των ιστορικών στοιχείων, πως οι Σουλιώτες δεν ήταν τίποτε άλλο παρά πρωτόγονες φάρες, αλβανικής καταγωγής και γλώσσας, οι οποίες δεν διέθεταν κάποια εθνική ή έστω πρωτοεθνική συνείδηση. Αν το επιτύχει, τότε θα έχει προσθέσει ένα ακόμα λιθαράκι στο βασικό ιδεολογικό της πρόταγμα: η εθνική συνείδηση είναι απούσα από τους Έλληνες πριν από την Επανάσταση, ενώ το ελληνικό έθνος διαμορφώνεται, κυρίως, μέσω του κράτους. Οι Σουλιώτες «δεν είναι» Έλληνες, αλλά «εξελληνίζονται» επιγενέστερα!

Γι’ αυτό και είναι απαραίτητο να «απομυθοποιηθούν» και να διαστρεβλωθούν γεγονότα-σταθμοί στην ιστορία των Σουλιωτών, αλλά και στη νεώτερη ιστορική συνείδηση των Ελλήνων: Η αυτοπυρπόληση του Σαμουήλ στο Κούγκι δεν έγινε ποτέ. είναι αμφίβολο εάν ανατινάχτηκε η Δέσπω στου «Δημουλά τον Πύργο». προπαντός, ο χορός του Ζαλόγγου, όχι μόνο αποτελεί «εθνικιστικό μύθο», αλλά είναι πιθανό οι Σουλιώτισσες να έπεσαν στο βάραθρο σπρωγμένες από τους ίδιους τους Σουλιώτες πολεμιστές! Συνωστισμένοι στη Σμύρνη, συνωστισμένες στο Ζάλογγο!

olympia.gr

Η Ιστορία δεν γράφεται με νόμους και διατάγματα

Tο μεγαλύτερο εκδοτικό συγκρότημα της Ελλάδας, ο Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη – νυν Ψυχάρη, παίζει ξεδιάντροπα το ρόλο του Γραφείου τύπου της Τρόικας και του ΓΑΠ.

Ακολουθεί την παράδοση που έχει από τότε που ξεκίνησε. Το συγκρότημα Λαμπράκη ήταν πάντα παρόν: Και τον Απρίλη του ’41 όταν χειροκροτούσε την είσοδο των Γερμανών στην Αθήνα, και το Μάρτη του ’52 όταν επιδοκίμαζε την εκτέλεση του Μπελογιάννη, και στα Ιουλιανά όταν έπαιζε το παιχνίδι της πολιτικής ανωμαλίας, και στη μεταπολίτευση που «πουλούσε» το… «νερό του Καματερού» ως φάρμακο «διά πάσαν νόσον και μαλακίαν»», γράφαμε σε περασμένη ανάρτησή μας.

Σήμερα διαβάζοντας το κύριο άρθρο από τα «Νέα» έχεις την αίσθηση ότι δεν αρκεί που αυτή η φυλλάδα –όπως και τα υπόλοιπα έντυπα του ΔΟΛ- υπηρετεί δουλικά το αστικό σύστημα, τώρα απροκάλυπτα «διατάζει» τον κυβερνητικό θίασο του ΓΑΠ

–εξ ονόματος της ντόπιας οικονομικής ολιγαρχίας που αποτελεί φερέφωνο της- να θωρακίσει τους κρατικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς για να μπορέσει να εφαρμόσει αταλάντευτα την επιστροφή στον εργασιακό και κοινωνικό μεσαίωνα που έχει συμφωνήσει με τους ξένους συνεταίρους της.
Δεν χρειάζεται να έχει κανείς ιδιαίτερη πολιτική αντίληψη για να καταλάβει ότι η κοινωνία «βράζει».

Ότι παρ’ όλο την φαινομενική ηρεμία, την αντίληψη της «αναποτελεσματικότητας των αγώνων» που φαίνετε να διακατέχει μεγάλο μέρος του πληθυσμού μας, τον ατομικισμό και την εγωστρέφεια που έχει καθηλώσει στον καναπέ τεράστιες εργατικές μάζες, μια κοινωνική έκρηξη μπορεί να εκδηλωθεί ανά πάσα στιγμή ακόμα και με αφορμή ένα τυχαίο γεγονός. Τουλάχιστον αυτό έχει δείξει η ιστορία.

Οι αποδοκιμασίες που εισπράττουν κυβερνητικά στελέχη δεν θέλει και πολύ ώστε «τα γιαούρτια να γίνουν Καλάζνικοφ» όπως είπε στο κοινοβούλιο τους ο βουλευτής της Ν.Δ. Πάνος Καμένος.

Αναλαμβάνει, λοιπόν, η φυλλάδα του ΔΟΛ, με ταχυδακτυλουργικό τρόπο, επικαλούμενη «πιασάρικα» παραδείγματα «μη εφαρμογής των νόμων» -φαινόμενα χουλιγκανισμού, μη εφαρμογή του αντικαπνιστικού νόμου κ.α- να δώσει εντολές στην κυβέρνηση σε στυλ λοχία προς νεοσύλλεκτο φαντάρο, για το ποια πρέπει να είναι από δω και πέρα η λειτουργία της μνημονικής κυβέρνησης του ΓΑΠ.

Γράφουν, λοιπόν, τα «ΝΕΑ», ανάμεσα στα άλλα στο σημερινό κύριο άθρο: «Το τεκμήριο ομαλής λειτουργίας της δημοκρατίας σε μια χώρα είναι η εφαρμογή των νόμων της. Αν η νομιμότητα παραβιάζεται ή, ακόμη χειρότερα, αν δεν θεωρείται αυτονόητη η εφαρμογή της, τότε η δημοκρατία υπονομεύεται…

Η ίδια η κυβέρνηση δείχνει αδυναμία είτε να υλοποιήσει τις αποφάσεις της είτε να επιβάλει την εφαρμογή της νοµιµότητας… Τα διαδοχικά επεισόδια ασυµφωνίας ή υπαναχωρήσεων σε διακηρυγμένες πολιτικές της κυβέρνησης υπονοµεύουν το κύρος της. Ρίχνουν νερό στον µύλο της ακυβερνησίας.

Και ενθαρρύνουν τους πολίτες να παρακάµπτουν τη νοµιµότητα. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Αµέσως! Η Ελλάδα του Μνηµονίου δεν έχει την πολυτέλεια µιας δυνάµει ακυβερνησίας».

Στο όνομα δηλαδή της «δημοκρατίας», της δικτατορίας των μονοπωλίων θα λέγαμε εμείς, και της αστικής νομιμότητας, η φυλλάδα του ΔΟΛ, εκφράζοντας τις επιθυμίες του οικονομικού κατεστημένου, παροτρύνει την κυβέρνηση να δείξει σιδηρά πυγμή ώστε να υλοποιηθούν απόλυτα, οι σχεδιασμοί ντόπιων και ξένων καπιταλιστών.

Ξεχνούν φυσικά οι καλαμαράδες του Λαμπρακιστάν ότι η ιστορία δεν γράφεται με νόμους και διατάγματα.

tsantiri.gr

Ποινικοποίηση της διαφορετικής άποψης

Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

Με νομοσχέδιο του κ. Καστανίδη (για τον ρατσισμό και την ξενοφοβία) θεωρείται ποινικό αδίκημα η δημόσια έκφραση αιρετικής γνώμης για «εγκλήματα γενοκτονίας»!Με άλλα λόγια, αν κάποιος έχει διαφορετική άποψη από την κρατούσα (π.χ. για τη γενοκτονία των Αρμενίων ή για το Ολοκαύτωμα) ή διατυπώνει κριτικές επιφυλάξεις για…
τέτοια ιστορικά γεγονότα, μέσω του Τύπου ή του Διαδικτύου, τιμωρείται με φυλάκιση έως δύο χρόνια και χρηματική ποινή έως τριών χιλιάδων ευρώ… Δυστυχώς, η Ελλάδα ενέδωσε και -αντιγράφοντας τον άθλιο, κατάπτυστο και φασιστικό νόμο Γκεϊσό, της Γαλλίας- ποινικοποιεί τη γνώμη και την άποψη για ιστορικά γεγονότα… Είναι προφανές το μείζον ζήτημα που εγείρεται: με στυγερό και φασιστικό τρόπο φιμώνεται η αντίθετη άποψη και παραβιάζεται η βασική αρχή της επιστήμης της Ιστορίας, δηλαδή το φιλέρευνον και η δυνατότης αναθεώρησης ιστορικών στοιχείων… Τραγική, οδυνηρή και επικίνδυνη εξέλιξη: Οπως και στη Γαλλία, θα απαγορεύεται η έκδοση βιβλίων που προσεγγίζουν κριτικά τις γενοκτονίες (αμφισβητώντας π.χ. την ακρίβεια ορισμένων στοιχείων), θα ποινικοποιούνται πανεπιστημιακές εργασίες με παρόμοιο αντικείμενο, καθώς και εκπομπές ή σχετικές εκδηλώσεις, και θα διώκονται ποινικά δημοσιογράφοι, αρθρογράφοι, ιστορικοί κ.ά. που εκφράζουν αιρετική γνώμη για τα συγκεκριμένα ιστορικά γεγονότα. Στη Γαλλία, με βάση τον νόμο Γκεϊσό, απαγορεύτηκε το βιβλίο του Ροζέ Γκαρωντύ για το Ολοκαύτωμα και ο συγγραφέας σύρθηκε στα δικαστήρια, ενώ ανάλογα κρούσματα σημειώθηκαν και σε άλλες χώρες της Ευρώπης, με θύματα συγγραφείς και ιστορικούς (π.χ. Ιρβινγκ)… «Η Ιστορία υπολογίζει στη μνήμη, δεν υποτάσσεται όμως σ’ αυτήν», σημειώνει ο Πιερ Βιντάλ Νακέ, υπερασπιζόμενος το δικαίωμα οιουδήποτε να διακινεί χωρίς νομικές επιπτώσεις απόψεις και θεωρίες, ακόμη και αν είναι δημαγωγικές ή κατάπτυστες. Διότι, όπως λέει, «Η Ιστορία δεν είναι δικαστικό αντικείμενο. Σ’ ένα ελεύθερο κράτος ούτε η Βουλή ούτε η δικαστική αρχή είναι αρμόδιες να ορίσουν την ιστορική αλήθεια»… Δυστυχώς, η Ελλάδα ενέδωσε. Ο ασκός του Αιόλου άνοιξε…
Εργα και ημέρες…
Τα κατάφερε η ΕΣΗΕΑ με την απόφασή της για συμμετοχή των δημοσιογράφων στην απεργία της Τετάρτης: η μεγαλειώδης κινητοποίηση πέρασε σχεδόν απαρατήρητη! Τα κανάλια είπαν δυο λόγια, την Πέμπτη, γύρω στις 20.40 (π.χ. Mega), ενώ οι εφημερίδες -με δημοσιογραφικό υλικό δύο ημερών- δεν έκαναν πρώτο θέμα την απεργία (εξαίρεση ο «Ριζοσπάστης» και η «Π+13»)…
Αξίζουν θερμά συγχαρητήρια στην ΕΣΗΕΑ.

ksipnistere.blogspot

Όπως θα ποινικοποιήσουν τις «λέξεις¨» και όχι θεσμό . Μητέρα Πατέρας Άνδρας Γυναίκα Παιδί Ιστορία Έλληνας/νιδες Πατρίδα Κράτος Έθνος.

Εγκληματούν με το μάθημα της Ιστορίας

.

Κ. Γεωργουσόπουλος: “Εγκληματούν με το μάθημα ιστορίας”

Δημοσίευση 12/01/2011 09:38 Ανανέωση 12/01/2011 09:41

του Αντώνη Ανδρικάκη

Στη δεκαετία του ΄70 ένα από τα τραγούδια που με συγκίνησαν και μου γνώρισαν την τέχνη του Κώστα Γεωργουσόπουλου ήταν ο «γέρο-δάσκαλος», που στην διαθήκη του έγραφε: «Στον τάφο θάθελα, σαν θα πεθάνω, πως ήμουν δάσκαλος να γράψουν πάνω. Και δίχως λάθη παρακαλώ».Κάθε φορά που ακούω για αλλαγές και νέα συστήματα στην παιδεία, μου έρχεται στο μυαλό ο γέρο-δάσκαλος του χωριού και το παράπονο του……

Ο καθηγητής, ο ποιητής, ο κριτικός Κώστας Γεωργουσόπουλος μου μίλησε και αυτή τη φορά θυμωμένος –ίσως περισσότερο από ποτέ- για το νέο λύκειο. «Είναι εγκληματικό ότι γίνεται προαιρετικό το μάθημα της ιστορίας! Εγώ θα τους έλεγα να πάνε –απλώς για να πάρουνε μίαν απάντηση- να δούνε τι ιστορία και πόση ιστορία κάνουνε οι Τούρκοι, οι Βούλγαροι, οι Ρουμάνοι και οι Αλβανοί! Εμείς μέσα σ΄αυτό το περιβάλλον τι κάνουμε;»

Εγγονός και γιος εκπαιδευτικών, συνταξιούχος εκπαιδευτικός ο ίδιος προβλέπει ζοφερό το μέλλον της παιδείας και πιστεύει πως τα παιδιά θα χάσουν πολλά από τα νέα συστήματα. «Δεν θα μιλήσουμε πια για τον εμφύλιο; Δεν θα μιλήσουμε πια για την Μικρασιατική καταστροφή; Για να εξοικονομήσουμε ώρες καταργούμε την ιστορία; Εγώ δεν ισχυρίζομαι πως η ιστορία διδασκόταν σωστά. Να αλλάξουμε μέθοδο! Να αλλάξουμε βιβλία»!

Του επισημαίνω πως η ιστορία τα τελευταία χρόνια έχει γίνει ένα πεδίο βολής όπου κάνουν ασκήσεις διάφοροι συγγραφείς σχολικών βιβλίων και διάφοροι «ειδικοί σύμβουλοι και γραμματείς». Αναρωτιέμαι μήπως όλα αυτά είναι κρίκοι της ίδιας αλυσίδας. «Είναι μια ολόκληρη νοοτροπία. Θα έλεγα πως αυτό μου μυρίζει εκπαιδευτικό μεταμοντερνισμό. Και θεωρώ το μεταμοντερνισμό καταστροφή για την τέχνη και για την επιστήμη. Δεν το θεωρώ αμηχανία αυτό. Το θεωρώ ειρωνεία και ένα είδος εμπτυσμού σε ότι μέχρι τώρα έχει προσφέρει ο πολιτισμός!»

Έχει ζήσει από μέσα το σύστημα και ξέρει τις παθογένειές του. Πιστεύει στους εξειδικευμένους καθηγητές για τα αρχαία, τα νέα ελληνικά, την ιστορία και τα λατινικά και μιλάει στο newsbomb.gr με την σοφία της πολύχρονης εμπειρίας του. «Ο πολυδύναμος φιλόλογος είναι μια απάτη! Εκείνος που έχει τελειώσει το τμήμα ψυχολογίας, παιδαγωγικής, φιλοσοφίας και δεν έχει κάνει παρά ένα εξάμηνο λατινικά, πάει στο Καρπενήσι να διδάξει λατινικά. Τα παιδιά που κάνουν φροντιστήριο ξέρουν πιο πολλά από αυτόν! Αν δεν αλλάξει το σύστημα παραγωγής δασκάλων και δεν υπάρξει το πολλαπλό βιβλίο δεν μπορεί να γίνει τίποτα .Αν δεν υπάρξει εξειδίκευση, ούτε αρχαία θα μάθουν, ούτε νέα ελληνικά, ούτε ιστορία».

Μπορώ να τον ακούω να μιλάει ώρες για τον Όμηρο, για τους αρχαίους λυρικούς, για τα μέτρα, για τους ρυθμούς, για τους χαρακτήρες, για τις συγκρούσεις, για τις λέξεις, για τις δονήσεις της αρχαίας γλώσσας. Για όλα αυτά που νοιώθω πως σιγά-σιγά χάνονται από τον τόπο που τα γέννησε. Και που χωρίς αυτά θα είναι ένας άλλος άγνωστος τόπος. Τελειώνοντας μου λέει γελώντας. «Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό που πήρα σύνταξη. Γιατί δεν θα μπορούσα να συνεννοηθώ ούτε με τα παιδιά-που δεν φταίνε- ούτε με τους συναδέλφους!»

 

newsbomb.gr

Η συστηματική προσπάθεια αναθεώρησης της εθνικής μας Ιστορίας

 

 

Γράφει ο Ιωάννης Παρίσης
Στις δραστηριότητες του Κέντρου για τη Δημοκρατία και τη Συμφιλίωση στη Νοτιοανατολική Ευρώπη (CDRSEE), που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη και αφορά στην τετράτομη Ιστορία των Βαλκανίων, η οποία εξαγνίζει τη Οθωμανική περίοδο και προωθεί τη σκοπιανή προπαγάνδα, αναφέρεται επιστολή των Παμμακεδονικών Ενώσεων Υφηλίου, προς την Υπουργό Παιδείας.
Το Κέντρο αυτό έχει συστήσει ένα «Πρόγραμμα Κοινής Ιστορίας», στόχος του οποίου είναι «η αναθεώρηση της εθνοκεντρικής διδασκαλίας της ιστορίας στο σχολείο με την αποφυγή της παραγωγής των στερεοτύπων που ενθαρρύνουν τη σύγκρουση, προτείνοντας εναλλακτικές μεθόδους διδασκαλίας και με την προώθηση της ιδέας των πολλαπλών ερμηνειών ενός γεγονότος».
Για την επίτευξη των σκοπών αυτών το Κέντρο δημιούργησε τέσσερα Βιβλία Εργασίας Εναλλακτικής Εκπαίδευσης στην Ιστορία: 1) Η Οθωμανική Αυτοκρατορία, 2) Έθνη και κράτη στη Νοτιοανατολική Ευρώπη, 3) Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι, 4) Ο Δεύτερος Παγκόσμιος Πόλεμος.
Αυτή η «εναλλακτική» ιστορία έχει μεταφραστεί σε 8 γλώσσες από το 2007. Μάλιστα, σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη οι υπεύθυνοι για την ελληνική έκδοση πρότειναν την εισαγωγή του έργου στα σχολεία.
Είναι ενδιαφέρον ότι αυτό το υπόπτου αποστολής Κέντρο, έχει μεγάλο αριθμό χορηγών από όλο τον κόσμο (προβάλλονται στην ιστοσελίδα του). Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τα υπουργεία Εξωτερικών των ΗΠΑ, της Γερμανίας, της Σουηδίας, της Νορβηγίας αλλά και της Ελλάδας, το υπουργείο Παιδείας της Αυστρίας, πολλοί κυβερνητικοί οργανισμοί, οργανώσεις και εταιρίες από την Ιρλανδία μέχρι το… Λιχνενστάιν, αλλά και η ο Δήμος Θεσσαλονίκης και η Εθνική Τράπεζα. Αναρωτιέται κανείς τι πόνος τους έπιασε όλους αυτούς για να μάθουμε… «σωστά» την ιστορία μας!
Στην επιστολή των Παμμακεδονικών Ενώσεων σημειώνεται ότι το υλικό τους δεν πηγάζει από επίσημες ιστορικές πηγές, ενώ με το πρόσχημα ότι η Ιστορία που διδάσκεται στα σχολεία είναι εθνικιστική, επιχειρείται να αποδειχθεί ότι το έθνος δεν αποτελεί πλέον την μοναδική ταυτότητα ενός λαού, και καλεί τους μαθητές να υπερβούν το έθνος και να ταυτισθούν με στενότερα ή και ευρύτερα σύνολα.
Ειδικότερα οι Παμμακεδονικές Ενώσεις Υφηλίου διατυπώνουν, μεταξύ των άλλων, τις εξής παρατηρήσεις: υποβαθμίζεται ο ρόλος των πολιτικών και στρατιωτικών ηγετών ως ιστορικών παραγόντων και προβάλλεται ως δημιουργός της ιστορίας το ανώνυμο πλήθος, τα Βαλκανικά κράτη παρουσιάζονται ως γεννήματα της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ενώ το Βυζάντιο αγνοείται εντελώς, ο αγώνας της ελληνικής εθνεγερσίας απουσιάζει παντελώς, ο Μακεδονικός αγώνας περιγράφεται ως αγώνας της Βουλγαρίας, γίνεται απαράδεκτη προβολή του κράτους των Σκοπίων ως Μακεδονίας και των Σκοπιανών ως Μακεδόνων, είναι ισχνότατη η παρουσία ελληνικών πηγών σε αντίθεση με τις σλαβικές και τουρκικές, αποσιωπούνται οι θηριωδίες των Βουλγάρων και των Τούρκων εις βάρος των Ελλήνων, παρατίθενται συγκριτικοί πίνακες με στατιστικά στοιχεία για τον πληθυσμό Μακεδονικών πόλεων με τρόπο που δικαιώνουν τους, παρατίθενται παραπλανητικές εικόνες (πόλεων, ενδυμασιών) εις βάρος του Ελληνικού πληθυσμού, παρουσιάζεται η ΕΟΚΑ ως τυχοδιωκτική και τρομοκρατική οργάνωση.
Γενικά μέσα στα βιβλία αυτά αφανίζεται η ελληνική ιστορία και επιχειρείται μεθοδικά άμβλυνση της ιστορικής μνήμης και εθνικός αποχρωματισμός των Ελλήνων. Η επιστολή προς την Υπουργό Παιδείας καταλήγει με την ελπίδα πως τα βιβλία αυτά δεν θα έχουν καμιά θέση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση της ελληνικής νεολαίας.
–Ο Δρ Ιωάννης Παρίσης είναι Υποστράτηγος ε.α., Διδάκτωρ Πολιτικής Επιστήμης – Διεθνών Σχέσεων, αναλυτής θεμάτων αμυντικής πολιτικής & στρατηγικής

ellinikiafipnisis.blogspot

Μνήμη Περικλή Γιαννόπουλου

 

Κλείσανε φέτος 100 χρόνια, από τη μοιραία εκείνη ημέρα που ο Περικλής Γιαννόπουλος, ο πεντάμορφος διανοούμενος, Ποιητής και Έλληνας, μπήκε για πάντα με το άλογό του, στη θάλασσα του Σκαραμαγκά, στα 39 του μόλις χρόνια. Στη μνήμη του, ας θυμηθούμε τι μας έγραψε 100 χρόνια πριν..

* «Μη μουγκρίζετε. Δια να Σωθείτε πρέπει να ταπεινωθείτε μόνοι Σας, να απογυμνωθείτε μόνοι Σας από όλες τις Ψευτιές και τα Φούμαρα και να ιδείτε αληθινά και κατάβαθα τα τρισελεεινά Σας ΧΑΛΙΑ και την ΚΑΤΑΝΤΙΑ της Φυλής…

*Από της Πτώσεως της Πόλεως, Μοιρολογάτε Εθνικώς και κάνετε τις δουλίτσες Σας περίφημα Ατομικώς. Από δε της Ελευθερώσεως της Ελλαδούλας, εφορτώσατε τα πάντα στο Χάρτινο αυτό Κοκοράκι και πάλι κάνετε τις δουλίτσες Σας. Δηλαδή: και πάλι και μόνο ΜΠΑΚΑΛΕΥΕΣΘΕ…

*Δια να είνε η Φυλή εις το Χάλι που είνε, Φανερόν ότι οι Τωρινοί Έλληνες είσθε οι χειρότεροι που υπήρξαν ποτέ…

*Ελληνική Φυλή, οι Έλληνες της ΕΥΡΩΠΗΣ -ΟΙ ΦΩΣΤΗΡΕΣ ΣΟΥ- Σου έκαμαν το Τρομερότερο και Αγριότερο ΚΑΚΟ. Αυτοί με τους Δασκαλοτσούσιδες και τους Κουτσουροκαλλιτέχνες Σου Σε βούλιαξαν στη ΦΡΑΓΚΟΣΚΛΑΒΙΑ…

*Η Φυλή ολόκληρος δεν αφυπνίσθη. Κοιμάται Ύπνον ΛΗΘΑΡΓΙΚΟΝ και Ελληνική Ψυχή και Ελληνικόν Πνεύμα είνε και τα δύο ενταφιασμένα, ΝΕΚΡΩΜΕΝΑ. Πας ισχυρισμός περικαλυπτικὸς του κυριολεκτικού αυτού Γεγονότος, είνε ασύστολον ΨΕΥΔΟΣ. Διότι και μετά έναν ήδη αιώνα ούτε εις την Ελλάδα ούτε εις την Αίγυπτον, ούτε εις την Κύπρον, ούτε εις την Σάμον, ούτε εις την Κρήτην, ούτε εις την ΠΟΛΙΝ, ούτε εις αυτάς τας Τρισελεεινάς Αθήνας, ούτε πουθενά, ούτε υπήρξε ΕΝΑΣ καν ΠΥΡΗΝ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΥΝΕΙΔΗΣΕΩΣ, φωτεινής ΝΕΑΣ, διδούσης την Ιδέαν και την Κίνησιν, φωτιζούσης τον προς τα Εμπρός δρόμον της Φυλής…

*Ελληνική Φυλή πάψε πάψε τέλος τις Ψευτιές…

*Και δεν υπάρχει πουθενά του Πανελληνίου, από την μίαν ἄκρην του Κόσμου έως την άλλην που είνε σπαρμένον, όχι Επίσημος κανείς, αλλ’ ούτε, Ιδιωτικός, ούτε Εις οιοσδήποτε Πυρὴν Ελληνικής Εθνικής Συνειδήσεως…

*Ελληνική Φυλή, οι Δασκαλοτσούσιδες και Φραγκοτσούσιδές Σου Σε κουτσούρωσαν τόσο, που είνε ζήτημα αν μπορείς πειά να καταλάβης τίποτα…

*Πολύ φοβάμαι, πως ακριβώς 100 χρόνια μετά από την αυτοκτονία του, ο Περικλής Γιαννόπουλος, αυτοκτόνησε φέτος, το 2010, για δεύτερη φορά..

Δημήτρης Ιατρόπουλος

Γιατί ξαναγράφουμε την Ιστορία?

 

Αφορμή γι΄αυτές τις σκέψεις είναι η συστηματική προπαγάνδα από το ΣΚΑΪ και ένα πολύ καλό άρθρο που διάβασα στο antinews: Η Γέννηση ενός έθνους-κράτους (στην παραλία του Φαλήρου) και η «αντικειμενικότητα» της Ιστορίας.
Μια μικρή αναδρομή στην ιστορία του σταθμού, μας οδηγεί στο αφελές πως ένας δημοσιογραφικός – ενημερωτικός σταθμός που σέβεται τον εαυτό του και έχει σκοπό να κάνει αυτό που υπόσχεται θα πρέπει να κάνει μεγάλες παραγωγές και με ιστορικά θέματα στα πλαίσια του BBC κλπ.
Και είδαμε και θαυμάσαμε τους «μεγάλους Έλληνες» με έχοντα το γενικό πρόσταγμα τον Βερέμη και παρουσιαστή τον Παπαχελά. Είναι όμως έτσι;
Να θυμίσω λίγο πως Βερέμης και Παπαχελάς είναι (όπως λέω και γω ο αγράμματος) «αμφότεροι και οι δύο» στο ΕΛΙΑΜΕΠ (Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής & Εξωτερικής Πολιτικής). Αντιπρόεδρος και γενικός γραμματέας.
Ε! και τι έγινε; Ας γίνουμε λίγο πιο αναλυτικοί.
Ο Βερέμης πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας την «περίοδο της Ρεπούση» και μέλος του Greek – Turkish Forum, Ακόμα μέλος της Διοικούσας Επιτροπής του πολιτικού κόμματος «Δράση» ιδρυτικά μέλη του οποίου είναι, μεταξύ άλλων, οι Στέφανος Μάνος, Βασίλης Κοντογιαννόπουλος, Γιάννης Μπουτάρης, Ιωάννης Καμίνης, Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης και Νίκος Δήμου. Ψάξτε λίγο τις θέσεις τουλάχιστον όλων αυτών για το 1821 και πως εννοούν την Ελληνοτουρκική φιλία και θα σας μπουν ψύλλοι στ’ αυτιά.
Ο έτερος. Στην περίφημη φωτογραφία με Γιωργάκη και Αντώνη συμφοιτητές. Ανταποκριτής του MEGA στις ΗΠΑ και με την επιστροφή του στην πατρίδα παρουσιαστής των «φακέλων» και αρθρογράφος στο Βήμα.
Κάποια στιγμή αποφάσισε πως ένας πρώην ανταποκριτής της «Αυγής» δεν μπορεί να υπηρετεί τους νταβαντζήδες και κατηφόρισε προς παραλία. Εκεί ο οικολόγος Αλαφούζος για να μην αισθάνεται υποβαθμισμένος του έδωσε την Καθημερινή, και την παρουσίαση του «τεράστιου» πρότζεκτ «οι μεγάλοι Έλληνες». Βέβαια αν δείτε με ποιούς έχει «συνομιλήσει» στους φακέλους θα καταλάβετε ότι το όνομά του είναι πολύ βαρύ πέρα από τον Ατλαντικό. Κι αν βάλετε στα ονόματα αυτά και τον Σόρος τότε θα καμαρώσετε που στην πατρίδα μας έχουμε δημοσιογράφους που κάνουν πράγματα που οι περισσότεροι ξένοι δεν μπορούν ούτε να ονειρευτούν.
Από το Βήμα στην Καθημερινή. Γιατί θυμήθηκα τώρα τι έλεγε ο «γέρος της Δημοκρατίας» για τα αφεντικά τους. Τέλος πάντων χρονιάρες μέρες…
Μόνο που στην Καθημερινή φαίνεται άλλαξε τις ισορροπίες και έτσι φεύγοντας ο Δελαστίκ για το Έθνος του πατριώτη και υπερμάχου των ανεξάρτητων ΜΜΕ Μπόμπολα, έγραφε για Παπαχελά και Τέλογλου: «Αναδιατάσσουν τους πράκτορες τους στα ελληνικά ΜΜΕ οι Αμερικανοί, τοποθετώντας τους σε θέσεις κλειδιά τηλεοπτικών σταθμών και πρωτίστως εφημερίδων σ’ αυτή τη φάση. Τους μετακινούν μεθοδικά από το ένα έντυπο στο άλλο, επιδιώκοντας να μεγιστοποιήσουν τις δυνατότητες προβολής των αμερικανικών θέσεων. Έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι οι σχέσεις τους με ορισμένους εκδότες δεν αρκούν για να τους διασφαλίσουν το πέρασμα της αμερικανικής γραμμής και των αρχών που σταδιακά θα διαμορφώσουν μια ελληνική κοινή γνώμη ευνοϊκή προς τις ΗΠΑ, οι Αμερικανοί ασχολούνται μεθοδικά με το να διασπείρουν τους πράκτορές τους στον ευρύτερο δυνατό αριθμό εντύπων, αποφεύγοντας άχρηστες υπερσυγκεντρώσεις ανθρώπων τους σε ορισμένα έντυπα, όσο σημαντικά και αν είναι αυτά». 
Α! by the way. Ο «ανταποκριτής στη Γερμανία» Τέλογλου έχει τις εγκυρότερες πληροφορίες για τη Siemens. Έβγαλε και βιβλίο. Μόνο που το κυνήγι στη Siemens, τις αποκαλύψεις και το ψαλίδισμά της, το ξεκίνησαν και το ολοκλήρωσαν οι Αμερικάνοι…
Να ξανάρθουμε στο ΕΛΙΑΜΕΠ. Ποιά αστέρια το αποτελούν;
Λουκάς Τσούκαλης (πρόεδρος), Καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης, Πανεπιστήμιο Αθηνών, Παναγής Βουρλούμης (ταμίας τι άλλο), Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου, Διευθύνων Σύμβουλος ΟΤΕ Α.Ε., Γιώργος Δαυίδ (μέλος), Πρόεδρος, Δ.Σ., Coca Cola 3Ε και Θεόδωρος Παπαλεξόπουλος (τιμητικό συμβούλιο), Σύμβουλος Διοίκησης ΤΙΤΑΝ Α.Ε.
Μην τους ψάξετε μαζί με τον Παπαχελά στους καταλόγους των συμμετεχόντων (μονίμων ή εκτάκτων) στις συνεδριάσης της Λέσχης Bildeberg. Θα τους βρείτε…
Πάλι ΕΛΙΑΜΕΠ. Εκεί έκανε ο Παπαδόπουλος την περίφημη ομιλία – τομή. Έτσι ξεκινήσαν οι κουβέντες για κυβέρνηση σοφών με συνταγματική εκτροπή. Και βγήκαν από κοντά και τα παπαγαλάκια που μιλούν για μεταβατική ηγεσία του ΠΑΣΟΚ υπό τον Παπαδόπουλο και ανάληψη της ηγεσίας της ΝΔ από τον Χατζηδάκη. Πούνε αυτό το παιδί. Ξέρετε ότι μίλησε στην ίδια συνάντηση;
Εγώ θα θυμηθώ κάτι άλλο. Έτσι και έβαζες ΣΚΑΪ θα άκουγες σίγουρα κάποια δήλωσή του. Από τον καιρό που ήταν ευροβουλευτής. Πριν προκηρυχθούν οι εκλογές του 2007 που έγινε πρώτη φορά βουλευτής στο Ελληνικό κοινοβούλιο, έπαιζε κάθε μέρα στο play list του σταθμού. Και μετά προνομιακός συνομιλητής με «ειδική» αντιμετώπιση.
Όσο για τη γέννηση ενός Έθνους – Κράτους κατά τον Βερέμη και τους ΕΛΙΑΜΕΠάδες, σύμφωνα με την Ελένη Γλύκατζη – Αρβελέρ, το Ρωμαίικο Έθνος ήταν το μόνο στο οποίο δεν επιτράπηκε η ανάκτηση της ιστορικής του πρωτεύουσας (Κωνσταντινούπολη) μετά από τη διάλυση της Αυστροουγκρικής και Οθωμανικής αυτοκρατορίας. Αντίθετα ορίστηκε μια νέα πρωτεύουσα η Αθήνα που παρά την παρελθούσα ιστορία της, δεν ήταν παρά ένα χωριό, χωρίς υποδομές (ακόμα και πνευματικές, ας μην ξεχνάμε ότι στην Πόλη κυβερνούσαν ουσιαστικά οι Ρωμιοί μέχρι το 1950) και κυρίως χωρίς ιστορική συνέχεια..Ένα μεγάλο χάσμα από τον Περικλή ως τον Κωνσταντίνο Παλαιολόγο.
Και η προσπάθεια ανάπλασης της ιστορίας και δημιουργίας ετσιθελικά ενός νέου έθνους από την αρχή χωρίς ιστορική συνέχεια, που ξεκίνησε τότε φτάνει σήμερα στη Δραγώνα, τον Βερέμη και τον… ΣΚΑΪ.

thesecretrealtruth.blogspot

Ανοικτή επιστολή προς σταθμό Σκάι

 

 Γράφει ο mithos

Τα παρακάτω είναι μια ανοικτή επιστολή προς τους υπεύθυνους του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ  TV σχετικά με την παραγωγή με τίτλο “1821 η γέννηση ενός Έθνους”

Αξιότιμοι κύριοι, του τηλεοπτικού σταθμού ΣΚΑΪ TV.

Είδα ότι τις τελευταίες ημέρες ότι σταθμός σας στην τηλεόραση διαφημίζει την νέα “υπερπαραγωγή της τηλεόρασης του ΣΚΑΪ “1821 η γέννηση ενός Έθνους”

Μη μπορώντας να αντέξω την ντροπή και να τιθασεύσω την αγανάκτησή μου σας γράφω αυτή την επιστολή, επειδή πιστεύω ότι ανάμεσα στους συνεργάτες του σταθμού σας, υπάρχουν ακόμα μορφωμένα άτομα, με ελληνικό σθένος και εθνική συνείδηση.

Σύμφωνα με τον γενικό ορισμό “Έθνος ονομάζεται ένα σύνολο ανθρώπων που μοιράζονται κοινά γνωρίσματα που διακρίνουν το σύνολο αυτό, σε παγκόσμια κλίμακα.”

Κατά τον Μπαμπινιώτη, ως έθνος ορίζεται: “Το σύνολο των ανθρώπων πού γίνονται αντιληπτοί και από τους ιδίους και από τους άλλους, ως ομοιογενές σύνολο, καθώς συνδέονται μεταξύ τους από με δεσμούς κοινής καταγωγής και ιστορικό παρελθόν, κοινά στοιχεία πολιτισμού, κοινά ιδανικά και πολλές φορές κοινή γλώσσα και θρησκεία, ενώ παράλληλα έχουν συνείδηση της διαφοράς τους από τα άλλα σύνολα των ανθρώπων.”

Ώστε λοιπόν το 1821 γεννήθηκε το έθνος μας ή χιλιάδες χρόνια πριν;

Για τους ανιστόρητους: το έθνος των Ελλήνων, είναι ένας λαός που αποτελέστηκε από διάφορες ομάδες ανθρώπων, όμως κύρια από τους αυτόχθονες Πελασγούς, που είχαν καταφθάσει στην Ελλάδα από τα…….

4 σημεία του ορίζοντα, δηλαδή άλλες είχαν έρθει από την Ασία (= οι Πέλοπες ή Φρύγες κ.α.), άλλες από την Αφρική (= οι Καδμείοι ή Θηβαίοι και οι Δαναοί) και άλλες από τη Θράκη (οι Ευμολπίδες κ.α.).

Φυσικά η ιστορία του “Έθνους” μας δεν είναι τόσο απλή και θα σας την έγγραφα, αλλά όπως ανέφερα εξ’ αρχής σκοπό είχα να σας γράψω μια “επιστολή διαμαρτυρίας” και όχι βιβλίο ιστορίας!

Στις μέρες μας, μαζί με τον άσπρο ρινόκερο, την Καρέτα – καρέτα και την Μονάκους – μονάκους πεθαίνει και το “Ελληνικό έθνος”. Ήδη “ο Έλληνας” , θα πρέπει να συμπεριληφθεί στα επαπειλούμενα είδη προς εξαφάνιση του πλανήτη μας.

Για τον λόγο αυτό δεν είναι πρέπον ούτε επιστημονικά αποδεκτό για τις επόμενες γενεές, η παραχάραξη της ιστορίας του “Ελληνικού έθνους”.

Δεν είμαστε τουρκόσποροι, ούτε απομεινάρια της οθωμανικής αυτοκρατορίας, όπως ισχυρίζονται οι κατά παράδοση φυλετικοί και αιώνιοι εχθροί μας.

Είμαστε ο ίδιος λαός πού δόξαζε τους Ολύμπιους θεούς, που πολέμησε τον Δαρείο, πού ντρόπιασε τον Ξέρξη, πού υποδουλώθηκε από τους Ρωμαίους, τους Τούρκους, τους Γερμανούς, τους Άγγλους και που σήμερα “μαστιγώνεται” ως ο δήθεν “απατεώνας της Ευρώπης” και που του καταλογίζουν το φταίξιμο της αλαζονείας και της διεθνούς φιλαργυρίας των αιώνιων ταραξιών του πλανήτη μας.

Ελπίζω την επιστολή αυτή, να την διαβάσει κάποιος αρμόδιος του σταθμού σας και να φροντίσει να αποκαταστήσει την “ιστορική γκάφα” περί ιδρύσεως του Ελληνικού έθνους μας το 1821.

Είναι παράξενο αλλά έχω την εντύπωση ότι αυτή η επιστολή, μάλλον θα καταλήξει στον “κάδο απορριμμάτων” αδιάβαστη. Πάντως αν κατά τύχη διαβάσει κάποιος από τους “ειδικούς” του ΣΚΑΪ την επιστολή μου, πολύ θα ήθελα να μάθω την επίσημη άποψη του σταθμού σας πάνω σ’ αυτό το θέμα.

Ευχαριστώ θερμά

Mithos1gr

Αναρτήθηκε από kafeneio στις 1.12.10