Μύρισαν αίμα

του Κώστα Χαρδαβέλλα

Ο διεθνής διασυρμός της Ελλάδας τις τελευταίες ημέρες με τίτλους στις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές και αμερικανικές εφημερίδες του τύπου: « H Ελλάδα ξεπουλιέται σε εξευτελιστική τιμή» κινητοποίησε το πανίσχυρο ελληνικό οικονομικό λόμπι των ΗΠΑ, που αργοπορημένα σπεύδει τώρα να στηρίξει την ελληνική οικονομία.

Η κίνηση των «ισχυρών Ελλήνων» στη Νέα Υόρκη και την Ουάσινγκτον έχει για πυρήνα της μία τριμελή ομάδα ομογενών ( μεταξύ των οποίων είναι ο πάμπλουτος επιχειρηματίας στο χώρο της Ενέργεια κ Γ. Κατσιματίδης, στενός φίλος του υφυπουργού Πολιτισμού κ.Νηκιτιάδη), η οποία κάνει επαφές με ομογενείς σε όλες τις Πολιτείες της Αμερικής που έχουν μεγάλη οικονομική επιφάνεια και με τις πολυπληθείς ομογενειακές οργανώσεις ΑΧΕΠΑ, Παμμακεδονική ‘Ενωση, Παγκόσμιο Συμβούλιο Ελληνισμού, κτλ.

Στόχος της κίνησης αυτής είναι σε πρώτη φάση, η έκδοση ενός ομολογιακού δανείου των Ελλήνων της Αμερικής ύψους 15 δις. δολαρίων, που θα διατεθεί αμέσως για μερική κάλυψη των δανειακών αναγκών της Ελλάδας.

Σε 2η φάση, οι μεγάλοι ‘Ελληνες επιχειρηματίες της Αμερικής (κυρίως στον τομέα της Ενέργειας και του Τουρισμού) θα στείλουν ομάδα τεχνοκρατών στην Ελλάδα για αγορές κρατικών ακινήτων και εκτάσεων, αλλά και συμμετοχή στις αποκρατικοποιήσεις ορισμένων ΔΕΚΟ.

Γι’ αυτή την πρωτοβουλία των ισχυρών Ελλήνων της Αμερικής είναι ενημερωμένη η ελληνική κυβέρνηση, αλλά και η Κομισιόν κι όλοι περιμένουν τις πρώτες κινήσεις των «θείων από την Αμερική».

Το newsbomb.gr επικοινώνησε με στέλεχος της ομογένειας στη Νέα Υόρκη, το οποίο συμμετέχει στην κίνηση αυτή σωτηρίας της χώρας και η δήλωσή του ήταν: «Μέχρι τις 10 Ιουνίου θα υπάρξει συγκεκριμένη εκδήλωση ενδιαφέροντος προς την πατρίδα από την Αμερική.»

newsbomb.gr

Ξεπουλήματα

Δεν με νοιάζει τί θα κάνουν στον ΟΤΕ, την ΔΕΗ και σε όλες τις ΔΕΚΟ που διόριζαν τους ημέτερους με παχυλούς μισθούς.
Με νοιάζει η ΕΥΔΑΠ, τα λιμάνια και τα αεροδρόμια που είναι Ελληνικές πύλες. Μ.

Οι αγανακτισμένες Πλατείες…….

Κάθε αγωνιστής πρέπει να προβληματίζεται και να δυσπιστεί πολύ όταν βλέπει να τον χειροκροτούν οι δήμιοι του λαού και οι ύαινες της προπαγάνδας τους.
Σήμερα οι «νταβάδες» και τα αποκρουστικά τους ΜΜΕ χειροκροτούν και υμνούν τις ειρηνικές εξεγέρσεις στις πλατείες.
Ποιοι; Αυτοί οι δήμιοι που λιθοβολούσαν θηριωδώς τους λιμενεργάτες που αγωνίζονταν, τους φορτηγατζήδες που είχαν εξεγερθεί, τους αγρότες που αφάνιζαν, τους κατοίκους της Κερατέας που αντιστεκόντουσαν στην κυβερνητική μοχθηρία και κάθε άλλη αγωνιστική εκδήλωση…
Αποτελεί μακάβριο μορφασμό κοροϊδίας να χειροκροτούν οι δήμιοί μας, εν χωρώ, την εξεγερτική αγανάκτησή μας;
Και τι ιδιαιτέρως χειροκροτούν; Το γεγονός ότι κατεβαίνουμε στις πλατείες χωρίς ΙΔΕΕΣ, χωρίς συγκεκριμένα αιτήματα αλλά γενικά αιτήματα περί δημοκρατίας και Δικαίου, χωρίς μοχλούς και ιμάντες ανάπτυξης της αυτενέργειάς μας και αυτό-οργάνωσής μας, χωρίς ΟΡΓΑΝΩΣΗ και ηγέτες (ηγέτες κινημάτων και όχι του καθεστώτος), σαν σκόρπια άτομα, σαν αθροιστικά σύνολα ατομικών απόψεων, σαν Βαβυλωνία…

Πολλοί, σκοπίμως, ή από άγνοια, ή επειδή δεν διαβάζουν προσεκτικά τα κείμενά μας παρανόησαν την κριτική μας και υπέθεσαν ότι είμαστε εναντίον των «κινημάτων» στις Πλατείες.

Δεν μπορεί να είμαστε ΠΟΤΕ ενάντια σε οποιαδήποτε μορφή καθόδου του λαού στο δρόμο.

Τα κείμενά μας είναι ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ σε αυτό το αντικειμενικό γεγονός, δηλαδή στην εκδήλωση της λαϊκής οργής: Στις μορφές, στα χαρακτηριστικά της, στον τρόπο που εκδηλώθηκε, στη συμπεριφορά του κατεστημένου και στις παγίδες του κατεστημένου.

Αυτόν τον ΠΟΛΙΤΙΚΟ χαρακτήρα έχουν τα κείμενά μας και όχι άρνησης ή καταδίκης του κόσμου που κατεβαίνει στις πλατείες, ούτε φυσικά ΑΡΝΗΣΗΣ της λαϊκής αγανάκτησης.

Εξάλλου είναι ανόητο να καταδικάσεις ένα ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟ γεγονός εκδήλωσης της λαϊκής αγανάκτησης.

Το δικό μας έργο είναι να επεμβαίνουμε ΠΟΛΙΤΙΚΑ (κατεβαίνουμε και φυσικά, αλλά αυτό δεν είναι παρέμβαση πολιτική, απλή συμμετοχή είναι), στην πρωτοπορία των κινημάτων, αναλύοντας τα πράγματα και εξοπλίζοντας με ιδέες τους νέους οι οποίοι και θα αποτελέσουν την πραγματική και οργανική (φυσική) πολιτική ΗΓΕΣΙΑ προώθησης και οργάνωσης αυτών των κινημάτων σε ανώτερες μορφές συνειδητοποίησης και δράσης…

Για μας αυτή η κάθοδος στις πλατείες δεν έγινε μέσα από αγωνιστικά έμβρυα διαμορφωμένα μέσα από την ίδια τη διαλεκτική των λαϊκών αγώνων.

Ο κόσμος συγκεντρώθηκε από γενικά καλέσματα στο ιντερνέτ και στα ΜΜΕ (εδώ προκύπτει θέμα και στο ποιοι μπορεί να είναι οι «αόρατοι», ανώνυμοι οργανωτές και καθοδηγητές), σαν άτομα και σκόρπια τεμάχια και ΟΧΙ σαν ένα συνθετικό ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ «ΕΓΩ».

Το θεμέλιο αυτής της λαϊκής καθόδου είναι χωρίς καμία αμφιβολία η κοχλάζουσα κοινωνική οργή: Αυτός είναι ο ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΣ συντελεστής αυτών των λαϊκών εκδηλώσεων και δεν μπορεί ΟΥΔΕΙΣ να τον παρακάμπτει και να τον λοιδορεί, αλλά και ούτε να παρανοεί τα κείμενά μας τα οποία υπογραμμίζουν αυτόν τον συντελεστή (τον αντικειμενικό συντελεστή) της λαϊκής κίνησης…

Έξω όμως από το ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ επαναστατικό, υπάρχει και το ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΑ αντεπαναστατικό: Οι «πυροδότες» της λαϊκής αγανάκτησης, ο τρόπος με τον οποίο το καθεστώς και οι μηχανισμοί του ΟΡΓΑΝΩΝΟΥΝ, ΚΟΛΑΚΕΥΟΥΝ και ΚΑΝΑΛΙΖΑΡΟΥΝ αυτή την ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ λαϊκή αγανάκτηση.

Οι πρωτοπόροι αγωνιστές που δεν μπορούν να διακρίνουν και να ξεχωρίσουν το επαναστατικά αντικειμενικό από το αντεπαναστατικά υποκειμενικό είναι για κλάματα, σύρονται όπως το νερό μέσα στο αυλάκι από τα γεγονότα…

Το δηλώνουμε ξεκάθαρα: Αν η ρωμαλέα και δυνητικά επαναστατική λαϊκή αγανάκτηση η οποία ξεχειλίζει διάχυτη, σήμερα στις Πλατείες, σαν χυλός ατομικοτήτων, δεν ΑΥΤΟ-ΟΡΓΑΝΩΘΕΙ και δεν γεννήσει κάποια ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ, έστω, ΓΕΝΙΚΑ πολιτικά ΑΙΤΗΜΑΤΑ και τα δικά της καθοδηγητικά όργανα, ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΑΔΙΚΑΣΜΕΝΗ να παίξει το παιχνίδι του καθεστώτος.

Το πρώτο, συνεπώς, ζήτημα που μπαίνει, ζήτημα ζωής και θανάτου, είναι οι Πλατείες να βγάλουν το συντονιστικό τους ΟΡΓΑΝΟ και Επιτροπές Αγώνα.

Αυτό και μόνο τρέμει το καθεστώς και γι αυτό διαφημίζει αυτό το ειρηνικό «κίνημα». Διότι δεν έχει ΚΑΝΕΝΑ έμβρυο ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ, ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΥ και ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗΣ. Από τη στιγμή που θα αυτό-οργανωθεί και θα αποκτήσει (αν τα καταφέρει), τότε οι καθεστωτικοί έπαινοι θα μεταβληθούν, αυτομάτως, σε κατάρες και συκοφαντίες…

Για να υπάρξει, όμως, Συντονιστικό Όργανο και Επιτροπές Αγώνα προαπαιτείται μια μίνιμουμ συμφωνία πάνω σε συγκεκριμένα πολιτικά αιτήματα.

Αυτά, στην παρούσα φάση, θα μπορούσε να είναι πολύ γενικά, για να είναι και ΓΕΝΙΚΑ αποδεκτά.

Ενδεικτικά αιτήματα:

α). Να φύγει η τρόικα και τα μνημόνιά της…

β). Τα χρέη να τα πληρώσουν αυτοί που τα δημιούργησαν και οι κερδοσκόποι που ρούφηξαν το αίμα του ελληνικού λαού. ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΔΟΧΗ του χρέους…

γ). Να επανέλθουν οι μισθοί και οι συντάξεις στα επίπεδα πριν από την κακουργηματική λεηλασία του Μνημονίου.

δ). Να επανέλθουν οι απολυμένοι στις εργασίες τους.

ε). Σταθερός, διαρκής και αταλάντευτος λαϊκός αγώνας εναντίον του ΞΕΠΟΥΛΗΜΑΤΟΣ της Ελλάδας και εναντίον των μέτρων και των νόμων που καταλύουν την εθνική μας υπόσταση.

στ). Αγώνας εναντίον της ισοπέδωσης της Παιδείας και της μετατροπής της σε γρανάζι των διεθνών και εγχώριων αρπακτικών του χρήματος.

ζ) Αγώνας εναντίον της κατοχής της Ελλάδας από τους λαθρομετανάστες και εναντίον των «γκέτο» και των εγκληματικών συμμοριών…

Ένας αγώνας που θέλει να ενώσει ΟΛΟΥΣ τους Έλληνες δεν μπορεί να μην έχει σαν μία από τις πολιτικές του αιχμές το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα της Ελλάδας: Το λαθρομεταναστευτικό εφιάλτη…

η). ΟΧΙ στην Κάρτα του Πολίτη, σ’ αυτόν τον οργουελικό εφιάλτη του ηλεκτρονικού φακελώματος…

θ). Καμία εμπιστοσύνη στα κόμματα της Βουλής. Δεν μπορεί να ζητάμε από αυτά και από το καθεστωτικό οικοδόμημα λύσεις υπέρ του λαού: Αυτά οδήγησαν την Ελλάδα εδώ…

Αυτά είναι απλώς κάποια γενικά, ενδεικτικά ΑΙΤΗΜΑΤΑ, στη βάση των οποίων μπορεί να συγκροτηθεί ένα Συντονιστικό Όργανο και Επιτροπές Αγώνα.

Το Συντονιστικό Όργανο και οι Επιτροπές πρέπει να οικοδομηθούν σε μια ΔΙΑΡΚΗ βάση και σε διαρκή ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ των αρχών της «Άμεσης Δημοκρατίας».

Ο οργανωμένος αυτός αγώνας πρέπει να κινηθεί προς την κατεύθυνση της ΔΙΚΤΥΩΣΗΣ σε όλη την ελληνική κοινωνία, στις γειτονιές και στους χώρους εργασίας.

Τα «κινήματα» στις Πλατείες πρέπει να αποκτήσουν οργανωτικά έμβρυα στις γειτονιές, στους χώρους δουλειάς, ΠΑΝΤΟΥ…

Αυτό σημαίνει ότι μέσω των Επιτροπών Αγώνα πρέπει να οργωθούν οι γειτονιές και οι χώροι εργασίας και να «κτιστούν» ΠΑΝΤΟΥ Επιτροπές Αγώνα

Να κυκλοφορήσουν τα ΑΙΤΗΜΑΤΑ παντού, γιατί αύριο, τα «φιλικά» σήμερα ΜΜΕ θα αρχίσουν τις συκοφαντίες.

Να οργανωθούν συζητήσεις παντού, να αναπτυχθεί ο ζωντανός κοινωνικός διάλογος παντού, να εμπλουτιστούν τα αιτήματα, ανάλογα με την πορεία του Αγώνα και παντού να εκκολαφθούν έμβρυα και δίκτυα ΑΓΩΝΑ.

ΜΟΝΟ μέσα από αυτές τις διαδικασίες μπορεί να προχωρήσει ένα λαϊκό ΚΙΝΗΜΑ και να ξεκαθαρίσει η ήρα από το στάρι…

Του Θύμιου Παπανικολάου

ΠΗΓΗ: resaltomag.gr
tsantiri.gr

Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά

Tον Οκτώβριο του 1897 οι απεσταλμένοι των μεγάλων δυνάμεων θα φθάσουν στην Αθήνα για να διαπραγματευθούν και να εγκαθιδρύσουν την επιτροπή του Διεθνούς Οικονομικού Ελέγχου, που αργότερα θα μετονομασθεί για ευνόητους λόγους σε Διεθνή Οικονομική Επιτροπή (Commission Internationale Financiere) . H ΔΟΕ ήταν το ΔΝΤ της εποχής εκείνης που αναλάμβανε την επιβολή των οικονομικών μέτρων και την εξασφάλιση των δανειστών-ομολογιούχων.
Οι διαπραγματεύσεις της επιτροπής σχετικά με τα όρια του ελέγχου και τους οικονομικούς όρους που θα επιβάλουν, ολοκληρώθηκαν στις 21 Ιαν.1898. Στις 21 Φεβ.1898η Ελληνική βουλή θα ψηφίσει τον σχετικό νόμο (νόμος ΒΦΙΘ/23-2-1898).

Η ΔΟΕ αποτελείτο από έξι μέλη που το κάθε ένα αντιπροσώπευε και μια από τις δυνάμεις (Αγγλία, Γαλλία, Αυστρία, Γερμανία, Ρωσία, Ιταλία ) που είχαν υπογράψει την προκαταρκτική συνθήκη ειρήνης. Για την αποπληρωμή των νέων χρεών της Ελλάδας και την εξασφάλιση των δανειστών εκχωρήθηκαν στην ΔΟΕ οι παρακάτω πηγές εισόδων:
– Μονοπώλια άλατος, φωτιστικού πετρελαίου, σπίρτων, παιγνιοχάρτων, τσιγαροχάρτων, σμυρίδος Νάξου.
– Φόρος κατανάλωσης καπνού
– Τέλη χαρτοσήμου
– Δασμοί τελωνείου Πειραιώς και τελωνείων Λαυρίου, Πατρών, Βόλου και Κέρκυρας
– Εποπτεία των δημόσιων υπηρεσιών που ήταν οι αρμόδιες για την είσπραξη των υπεγγύων προσόδων.
Οι αρμοδιότητες της επιτροπής όμως δεν σταματούσαν στην είσπραξη και την διαχείριση των εσόδων του ελληνικού κράτους, αλλά προχωρούσαν και στην γνωμάτευση για την έκδοση χρήματος, για τη σύναψη νέων δανείων και γενικά για όλα τα δημοσιονομικά θέματα.
Της δόθηκε επίσης και η εποπτεία των δημόσιων υπηρεσιών που ήταν αρμόδιες για την είσπραξη των εκχωρηθέντων εσόδων.
Έτσι οι προσλήψεις, οι απολύσεις, οι μεταθέσεις και οι προαγωγές των υπαλλήλων αυτών των υπηρεσιών, ήταν κάτω από την έγκριση του ΔΟΕ.
Στην πραγματικότητα η ΔΟΕ αφαιρούσε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα αρμοδιότητες του ελληνικού κοινοβουλίου και των ελληνικών κυβερνήσεων.
Η ΔΟΕ λειτουργούσε με γνώμονα να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ομολογιούχων-δανειστών και όχι της χώρας μας, παραβιάζοντας ακόμα και την ελληνική νομοθεσία.
Το Ελληνικό μονοπώλιο
Έτσι λοιπόν και για την εξασφάλιση της είσπραξης των χρημάτων αποπληρωμής του χρέους, δημιουργήθηκε η Εταιρία Διαχείρισης Μονοπωλίων.
Στα πρώτα χρόνια η ΔΟΕ είχε επιβάλει δυσβάστακτους φόρους και οι Έλληνες είχαν εξαντληθεί.
Με ψήφισμα τους οι Αθηναϊκές συντεχνίες τον Δεκ.του 1908 θα δηλώσουν ότι δεν δέχονται πλέον νέους φόρους και θα το απευθύνουν “προς συντήρηση εν τη αρχή του εκάστοτε κόμματος”.
Να μην ξεχνάμε ότι η Διεθνής Οικονομική Επιτροπή (ΔΟΕ) έφυγε από την Ελλάδα μετά από 87 χρόνια. !!!
Ας θυμηθούμε τι έγραφε ο Κοραής τότε στον Κουντουριώτη :
“Το δάνειον το γενόμενον από το Αγγλικόν έθνος δεν πρέπει να το στοχάζεσθε ως ευεργεσιαν. Και αυτόν τον διάβολον ήθελον ούτοι μετά χαράς δανείσαι αργύρια, άν ο διάβολος είχε να τους ασφαλίσει τα ενέχυρα”
“Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά ..
Δεν δίνουμε κουπόνι
Τα βρήκαμε πολύ στενά
Και ρίχνουμε κανόνι”
Στοιχεία από άρθρο του Π. Λιβανίδη στην Α1
http://exomatiakaivlepo.blogspot.com/2011/05/blog-post_9071.html
olympia.gr

Πορεία του ΠΑΜΕ στην Αθήνα

Ολοκληρώθηκε πριν λίγη ώρα η μεγάλη σε παλμό και συμμετοχή πορεία που διοργάνωσε το ΠΑΜΕ κόντρα στην κυβερνητική πολιτική και τα νέα μέτρα.

Η πορεία ξεκίνησε από την Ομόνοια διέσχισε το κέντρο μέσω της οδού Σταδίου και κατέληξε στα Προπύλαια αφού είχαν προηγηθεί στάσεις στο υπουργείο Οικονομικών και έξω από την Βουλή.

Φωτορεπορταζ: Κωστής Αποστολόπουλος tsantiri.gr

Ελλάδα, το 17 κρατίδιο της Γερμανίας

«Ελλάδα: το 17ο κρατίδιο της Γερμανίας», είναι ο τίτλος ανάλυσης στην γερμανική έκδοση των Financial Times (του Πέτερ Έρλιχ) για τα σενάρια διεξόδου από την ελληνική κρίση.
Ο αρθρογράφος επαναλαμβάνει τα υπέρ και τα κατά μιας αναδιάρθρωσης και υποστηρίζει: «Είναι αλήθεια ότι το συνολικό χρέος της Ελλάδας αγγίζει ύψη ρεκόρ. Γι’ αυτό συνιστά διέξοδο, έστω και χρονοβόρα, ακόμη και το γεγονός ότι η χώρα δεν αναχρηματοδοτεί το χρέος της από τις αγορές και χρωστά μόνον στην ευρωζώνη.»

Επίσης εκτιμά ότι τα στοιχεία για την ανάκαμψη της οικονομίας που παρουσίασε ο υπουργός Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου στους ειδικούς της ΕΕ δεν είναι αποκυήματα της φαντασίας, αλλά μια ρεαλιστική προοπτική διεξόδου από την κρίση, με την προϋπόθεση ασφαλώς ότι θα υπάρξει ένα μίνιμουμ ανάπτυξης και ότι θα εφαρμοστούν οι αποκρατικοποιήσεις για τη μείωση του χρέους.

Και τέλος ο αρθρογράφος προσπαθεί να ανασκευάσει το επιχείρημα πως το ελληνικό παράδειγμα θα καταστεί δήθεν πεπατημένη και για άλλους: «Είναι όντως έτσι;» αναρωτιέται και υπογραμμίζει:
«Μα η Γερμανία και οι άλλοι χρηματοδότες θα έχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα τη δυνατότητα άμεσης παρέμβασης στην ελληνική πολιτική. Επομένως μπορούν στην αρχή να χαμηλώσουν τα επιτόκια και εάν η κατάσταση στην Ελλάδα εξελιχθεί καλύτερα από ότι σχεδιαζόταν να τα αυξήσουν. Παράλληλα επειδή η Ελλάδα ανήκει εν μέρει στη Γερμανία θα μπορούσαμε να προωθήσουμε την ανάπτυξή της μέσω στοχευμένων επιχορηγήσεων από τον προϋπολογισμό της ΕΕ.
Οι Γερμανοί πιστεύουν ήδη σήμερα πως χάνουν τα λεφτά τους για την Ελλάδα. Η αλήθεια είναι ότι αυτή η λύση (της ευρωβοήθειας) δεν είναι δωρεάν, αλλά κοστίζει πιο φθηνά από μια χρεοκοπία.
Σε κάθε περίπτωση μπορούμε να χειριστούμε την Ελλάδα καλύτερα από ότι το μικρότερο και το πιο χρεωμένο κρατίδιο της χώρας μας, τη Βρέμη. Διότι η Βρέμη επιτρέπεται να ψηφίζει στην βουλή των κρατιδίων, εάν θα της δοθούν πιστώσεις ή όχι. Η Ελλάδα όμως όχι.»
http://www.dw-world.de

Δείτε περισσότερα: http://mystikos-planitis.blogspot.com/2011/05/17.html#ixzz1Ncy8knkf

Οι φυλακές του χρέους

Οι φυλακές…των χρεωµένων ήταν πάντα γεµάτες. Από την αρχαιότητα µέχρι τις µέρες µας.

Με ενέχυρο…το άτοµό τους, οι οφειλέτες που χρεοκοπούσαν γίνονταν δούλοι του δανειστή. Οταν κάποτε αυτοί οι υπόδουλοι στο χρέος είχαν γίνει επικίνδυνα πολλοί, οι Αθηναίοι διέγραψαν τα χρέη τους µε τη σεισάχθεια και οι Ρωµαίοι µε τον Lex Poetelia Papiria. Ποιος θα καταργήσει όµως τις…..
σύγχρονες φυλακές του χρέους που υποδουλώνουν ολόκληρους λαούς;

Ο Τζόζεφ Στίγκλιτς έχει υπηρετήσει τους σύγχρονους δεσµοφύλακες του χρέους, την Παγκόσµια Τράπεζα, που δίδυµος αδελφός της είναι το Διεθνές Νοµισµατικό Ταµείο. Οταν έλαβε το βραβείο Νοµπέλ για την οικονοµία, πριν από δέκα χρόνια, είχε αποκαλύψει στον δηµοσιογράφο Γκρεγκ Πάλαστ της εφηµερίδας «Οµπζέρβερ» πώς γεµίζουν σήµερα οι σύγχρονες φυλακές του χρέους µε ολόκληρους λαούς. «Αναλύουµε ξεχωριστά την οικονοµία κάθε χρεωµένης χώρας», έλεγε τότε ο Στίγκλιτς. «Και παραδίδουµε σε κάθε υπουργό ένα πανοµοιότυπο πρόγραµµα που αποτελείται από τέσσερα στάδια». Πρώτο στάδιο: οι ιδιωτικοποιήσεις. Ή, ακριβέστερα, το «λάδωµα». Γιατί οι ηγέτες αυτών των χωρών ξεπουλούσαν πρόθυµα τις δηµόσιες υπηρεσίες των χωρών τους;

«Βλέπαµε τα µάτια τους να ανοίγουν διάπλατα», εξηγούσε ο Στίγκλιτς µπροστά στην προοπτική να τσεπώσουν 10% προµήθεια πληρωτέα σε ελβετικό τραπεζικό λογαριασµό µόνο και µόνο για να κάνουν σκόντο µερικά δισεκατοµµύρια στο ξεπούληµα της εθνικής περιουσίας των χωρών τους. Δεύτερο στάδιο: Η απελευθέρωση στην κυκλοφορία του κεφαλαίου. Θεωρητικά, η απελευθέρωση επιτρέπει την εισροή και την εκροή κεφαλαίων. Στην πράξη, όµως, τα κεφάλαια έφευγαν µόνο έξω. Εµπαιναν για κερδοσκοπία στην αγορά ακινήτων και έφευγαν στον πρώτο κίνδυνο. Υστερα οι χώρες τα καλόπιαναν για να επιστρέψουν µε αστρονοµικά επιτόκια που συνέτριβαν τις οικονοµίες τους και τα δηµόσια ταµεία τους. Τρίτο στάδιο: Η προσαρµογή στις αγοραίες τιµές. Ενας ευφηµισµός για αυξήσεις στις τιµές των τροφίµων, του νερού και του φυσικού αερίου. «Οι ταραχές που ακολουθούσαν ήταν µια επώδυνη φυσική συνέπεια», συνεχίζει ο Στίγκλιτς, όπως συνέβη στην Ινδονησία, όταν διακόπηκαν οι επιδοτήσεις στις τιµές των τροφίµων και των καυσίµων, στη Βολιβία όταν ακρίβυνε το νερό, στον Ισηµερινό όταν «πήρε φωτιά» το φυσικό αέριο. Τέταρτο στάδιο:

Το «άνοιγµα» της οικονοµίας. Ο Στίγκλιτς το παραλληλίζει µε τους πολέµους του οπίου. Οι ισχυρές χώρες υποχρέωναν τις ασθενέστερες να ανοίξουν τα σύνορά τους στα προϊόντα τους, ενώ ταυτόχρονα προστάτευαν τις δικές τους αγορές από τα δικά τους.

Το ίδιο…
… σχέδιο παρατηρούµε σήµερα να εφαρµόζεται στις χρεωµένες ευρωπαϊκές χώρες, µε τις ίδιες τοξικές συνέπειες. Η τραγωδία τους δεν είναι µόνο οικονοµική αλλά και κοινωνική.

Το σχέδιο…
… για τη διάσωση των δανειστών «µεταδίδει το ρίσκο από την περιφέρεια στον πυρήνα της Ευρώπης», λέει η οικονοµολόγος Ιβ Σµιθ. «Και αυτός ο πυρήνας δεν δείχνει σήµερα καθόλου σταθερός».Γιατί δεν µπορεί ποτέ κανείς να κλείνει ισόβια στη φυλακή του χρέους ολόκληρους λαούς, επειδή οι κυβερνήσεις τους είναι χρεοκοπηµένες.

ksipnistere.blogspot

Ο Παπούλιας γιατί μόνο κύριος δεν είναι

«Συναίνεση, η σωτηρία της οικογένειας Παπανδρέου», και πριν τα τύμπανα των Ελλήνων “Los Indignados” κτυπήσουν για τρίτη ημέρα στην Πλατεία Συντάγματος, o Πρωθυπουργός, ζητά ξανά συναίνεση. Ή, πιό σωστά, αφού εισέπραξε μεγαλοπρεπέστατα όχι από όσους αρχηγούς κομμάτων σκέπτονται Ελληνικά, προσπαθεί απεγνωσμένα, με μία σειρά εκβιασμών και επικοινωνιακών κινήσεων που τόσο καλά ξέρει, να τους φέρει προ ειλημμένων αποφάσεων. Αποφάσεων για τις οποίες, όποιες και όσες μεθοδεύσεις και να μετέλθει, η ευθύνη είναι αποκλειστικά δική του.

Έγραφα ότι «Mε απλά λόγια, επιδιώκει να επιβάλλει συναίνεση και συνευθύνη για αποκλειστικά δικές του αποφάσεις. Με τους δικούς του όρους, αφού είναι Κυβέρνηση. Θέλει να ενδυθεί το μανδύα της μετριοπάθειας και της συνεκτικότητας μήπως και παραπλανηθεί κανείς και ξεχάσει την αθλιότερη και ανθελληνικότερη Κυβέρνηση που πέρασε ποτέ από αυτή τη χώρα.». Τίποτε σε αυτό που έγραφα χθες, δεν άλλαξε.

Ο μόνος νέος παράγοντας που μπήκε στο παιχνίδι είναι ο Κάρολος Παπούλιας. Ο άνθρωπος που είχε σαν αποστολή να λέει ανέκδοτα για να γελάει ο Ανδρέας. Ο άνθρωπος που ανέλαβε για λογαριασμό του Ανδρέα τη διαπραγμάτευση του διαζυγίου του με τη Μάργκαρετ. Ο άνθρωπος που δάνεισε με 10 εκ. δραχμές τον Ανδρέα για να χτίσει το, κατά Ευάγγελο Γιαννόπουλο, «κωλόσπιτο» της οδού Αγράμπελης.

Αυτό λοιπόν το δουλικό, άβουλο και άνευ προσωπικότητας ανθρωπάκι, με εντολή του Πρωθυπουργού, δρώντας και πάλι σαν πειθήνιος σφουγγοκωλάριος της οικογένειας Παπανδρέου, έριξε την ιδέα και πήρε πάνω του την ευθύνη – έτσι μας λένε τα καθεστωτικά ΜΜΕ – να συγκαλέσει συμβούλιο αρχηγών. Όλοι βέβαια ξέρουμε ότι η ιδέα ήταν του Πρωθυπουργού – στα πλαίσια των εκβιαστικών κινήσεών του – κι όχι του Κάρολου. Κάρολος σκέτος κι όχι Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Άλλο ο θεσμός κι άλλο το πρόσωπο που τον υπηρετεί. Το θεσμό τον σέβομαι, το συγκεκριμένο πρόσωπο όχι. Και αυτό το δικαίωμα μου το έχει δώσει ο ίδιος, το παρελθόν του και το παρόν του.

Βέβαια, άνθρωπος είναι κι ο Κάρολος, τι να κάνει. Επειδή φαίνεται ο Ανδρέας δε του επέστρεψε τα δανεικά, κάνει χάρες στον Πρωθυπουργό μήπως τα πάρει πίσω. Αλλά έχει ψωνίσει από σβέρκο, ο Πρωθυπουργός δεν πληρώνει αν δεν πάρει εντολή από την αρχηγό της οικογένειας, Μαργαρίτα Τσαντ, που κρατάει το ταμείο. Αμφιβάλλω μάλιστα, αν καν αναπνέει χωρίς άδειά της.

Τι νομίζει ο Κάρολος ότι άλλαξε από την Τρίτη και οι έχοντες πεί όχι θα αλλάξουν άποψη; Μήπως άκουσε ότι ο Σαμαράς, η Παπαρήγα ή ο Τσίπρας χτίζουν «κωλόσπιτα» και ελπίζει να τους δελεάσει να αλλάξουν γνώμη με δανεικά κι αγύριστα;

Και για να τελειώνουμε με τα αστεία. Η πατρίδα έχει ταλαιπωρηθεί κοντά 80 χρόνια από το Παπανδρέϊκο και τους υπαλλήλους και υποτακτικούς της, που “δεν τους ήξερε ούτε ο θυρωρός τους” και σήμερα είναι μεγαλοπαράγοντες της πολιτικής και οικονομικής ζωής της Ελλάδας. Έχει καταστραφεί από αυτήν την οικογένεια ποικιλοτρόπως, σε όλο της τον ιστό. Επειδή τα χρόνια είναι πολλά, πάρα πολλά, κι επειδή η αρχηγός προαλείφει την εγγονή της Μαργαρίτα να μας κάτσει στο σβέρκο, δε φαντάζομαι κανένας από τους Σαμαρά, Παπαρήγα και Τσίπρα να αλλάξουν γνώμη. Είναι μία χρυσή ευκαιρία να στείλουν την καταστροφικότερη και ανθελληνικότερη οικογένεια που πάτησε ποτέ το πόδι της στην Ελληνική Επικράτεια δια παντός «στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας» (sic).

olympia.gr

Κάρτα πολίτη

Ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την Ηλεκτρονική Διακυβέρνηση και η ΚΑΡΤΑ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΗ . Απομένει να βγει το τεύχος του Φ.Ε.Κ. για να υλοποιηθεί .
Κανένας δεν έμαθε κάτι ; Που είναι όλοι αυτοί που διαμαρτύρονται ;
Αυτό θα είναι και το…..
τέλος της ελευθερίας του πολίτη τελικά.
Στην Γερμανία δεν δέχτηκαν , στην Αγγλία το ίδιο . Γιατί τελικά στην Ευρωπαική Ενωση θα πρέπει να υπάρχουν πολίτες δεύτερης ή και τρίτης κατηγορίας;

ksipnistere.blogspot

Προς Αλέκα από Μαρία ψηφοφόρο του ΚΚΕ

«Δεν αρκούν και δεν ανησυχούν το σύστημα» οι συγκεντρώσεις «αγανακτισμένων πολιτών», σχολίασε η γενική γραμματέας του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα. Εμείς στη βάση της συλλογιστικής της θα συμφωνήσουμε, ωστόσο θα τη ρωτήσουμε: Μήπως ανησυχούν το σύστημα οι παρελάσεις του ΠΑΜΕ;
Να ήταν το ΚΚΕ κανένα επαναστατικό κόμμα που τόλμαγε να αναμετρηθεί με το σύστημα, να συμφωνούσαμε μαζί της! Αλλά δεν μπορεί τώρα να κάνει και υποδείξεις ο Περισσός που απουσιάζει από όλους τους πραγματικούς αγώνες του λαού! Όταν ξαναγίνετε Επαναστάτες, τότε να μιλάτε! Μέχρι τότε, άντε καλή παρέλαση με τα σημαιάκια σας και μη ξεχάσετε τα πασατέμπο για το δρόμο…